Dzisiaj przychodzę do Was z własnoręcznie
wykonaną grą „Obserwuję i znajduję”. Nie ukrywam, że moją inspiracją przy
tworzeniu, było popularne Bystre Oczko. Co zatem skłoniło mnie do tego, aby nie
korzystać z gotowca i zadać sobie nieco trudu? Chciałam po prostu mieć „coś”
swojego, co będzie w pełni dopasowane do mojej edukacyjnej wizji (z pewnością
nauczyciele wiedzą o czym mówię 😊).
Teraz przekaże Wam trochę informacji dotyczących
mojej gry.
Dla kogo przeznaczona jest gra?
Gra kierowana jest głównie do dzieci w wieku przedszkolnym i
wczesnoszkolnym, ale nawet dorośli potrafią się przy niej świetnie bawić! Zatem
„Obserwuję i znajduję” sprawdzi się nie tylko w trakcie indywidualnej pracy z
dzieckiem, ale także zapewni wspaniałą rozrywkę podczas rodzinnych wieczorów
(sprawdzona informacja 😊). Nauczyciele z powodzeniem mogą wykorzystać
tę pomoc dydaktyczną na swoich zajęciach.
Jaka jest dopuszczalna liczba graczy?
Ta informacja na pewno Was zdziwi, ale grać można nawet w
pojedynkę. Jednak zdecydowanie polecam grę przynajmniej w dwie osoby. Dzięki
temu będziemy mogli wprowadzić do niej element małej rywalizacji. Jaka jest
maksymalna liczba graczy? To wszystko zależy od Waszej fantazji! Poniżej
postaram się udowodnić, że nawet 25- osobowa klasa/grupa z powodzeniem będzie
mogła z niej korzystać.
Co daje nam „Obserwuję i znajduję”?
Głównym celem gry jest dobra zabawa! Jednak jestem
zwolenniczką stwierdzenia, iż to właśnie przez zabawę dziecko uczy się
najwięcej.
„Obserwuję i znajduję” kształtuje u graczy przede wszystkim spostrzegawczość
i refleks, a także rozwija pamięć. Dla najmłodszych jest świetnym treningiem
percepcji wzrokowej, bowiem dzieci uczą się rozróżniać przedmioty, kolory. Natomiast
u nieco starszych dzieci granie w tę grę pomaga w nauce i doskonaleniu
czytania.
Co zawiera gra?
- Planszę z 40 kolorowymi obrazkami (kolaż)
- 40 kartoników z wyrazami (litery drukowane)
- 40 kartoników z wyrazami (małe litery)
- 40 kartoników z wyrazami (pismo szkolne, litery pisane)
Pobrałem grę. Co dalej?
Teraz wystarczy tylko wydrukować załączniki, a następnie
wyciąć wszystkie kartoniki z wyrazami i posegregować je, biorąc pod uwagę rodzaj liter. Jeśli chcesz
wydłużyć żywotność Twojej gry, polecam ją wydrukować na papierze technicznym, a
następnie zalaminować 😊.
Teraz Twoja gra już jest gotowa do użytku!
Poniżej przedstawię kilka pomysłów na przebieg gry- być może
będą one dla Was inspiracją.
Dla najmłodszych graczy:
Wersja 1
Drukujemy planszę z obrazkami podwójnie. Jedną zostawiamy w
całości, a drugą rozcinamy na pojedyncze obrazki. Rozcięte ilustracje wsadzamy
do woreczka i prosimy, aby dziecko wylosowało jedną kartkę, a następnie odnalazło
wylosowany przez siebie element na planszy. Oczywiście My- dorośli- też się
bawimy! 😊 Wygrywa ten gracz, który pierwszy wskazał
daną ilustrację.
Wersja 2
Tutaj będziemy korzystać z jednej planszy z obrazkami oraz
jednego zestawu wyrazów (polecamy litery drukowane- duże lub małe). Dorosły lub
starszy kolega losuje z woreczka jeden kartonik z wyrazem, a następnie
odczytuje jego treść. Reszta gry przebiega tak samo jak w pierwszej wersji.
Dodam tylko, że warto, aby pokazywać najmłodszym uczestnikom kartonik z
wyrazem, tak, aby dziecko miało okazję do zapamiętania tego wyrazu globalnie-
może to stanowić bardzo dobry początek w nauce czytania.
Po kilkukrotnym zagraniu w grę z całą pewnością zaobserwujecie
u swoich dzieci coraz to lepsza orientację w położeniu ilustracji na planszy,
co jest dowodem na to, że „Obserwuję i znajduję” rozwija pamięć.
Dla starszych graczy:
Wersja 1
Przygotowujemy jedną planszę z obrazkami oraz jeden zestaw
wyrazów. Gracze po kolei losują kartonik i bez wcześniejszego patrzenia kładą go
tak, aby wszyscy uczestnicy mogli przeczytać wyraz. Wygrywa ten, kto pierwszy
wskaże ilustrację na planszy.
Wersja 2
Tutaj wyjątkowo plansza z obrazkami nie będzie nam
potrzebna. Wybieramy dwa zestawy wyrazów np.: duże litery drukowane oraz pismo
szkolne. Jeden zestaw kartoników wkładamy do woreczka, natomiast drugi rozkładamy
tak, aby wszyscy gracze mogli z powodzeniem odczytać wyrazy. Następnie uczestnik
losuje kartonik i bez wcześniejszego patrzenia kładzie go w widocznym miejscu. Wygrywa
ten, kto jako pierwszy znajdzie w drugim zestawie odpowiednik wylosowanego
kartonika.
Podczas zajęć w szkole:
Wersja 1
Dzieci dobierają się w pary. Każda para otrzymuje jedną
planszę i jeden zestaw wyrazów. Jeden uczeń losuje kartoniki i na głos
odczytuje ich treść, natomiast kolega z pary odnajduje obrazek na planszy.
Wygrywa ta para, która jako pierwsza odnajdzie wszystkie ilustracje. Zaznaczam,
że należy tutaj utworzyć pary uwzględniając możliwości i umiejętności swoich
wychowanków. Zalecane jest, aby połączyć dzieci które dobrze radzą sobie z
czytaniem, z dziećmi, u których ta umiejętność jest słabiej rozwinięta.
Następnie uczestnicy mogą się zamienić pełnionymi funkcjami. Podkreślajmy
uczniom, że ma to być przede wszystkim dobra zabawa.
Wersja 2
Gra przebiega tak samo, jak w pierwszej wersji, tylko zamiast
planszy, uczniowie dostają dwa zestawy kartoników z wyrazami.
Wersja 3
Każde dziecko otrzymuje jedną niezalaminowaną planszę.
Następnie nauczyciel pisze bądź wyświetla na tablicy jeden wyraz np.: ROWER i
prosi, aby dzieci wzięły tę ilustrację np.: w zieloną pętle. Jest to nie tylko
świetny sposób na trening czytania, ale także na uważne wysłuchiwanie i
wykonywanie poleceń.
Wersja 4
Nauczyciel wyświetla lub wywiesza na tablicy planszę z
ilustracjami. Następnie prosi jedno dziecko, aby podeszło i wskazało dowolny
obrazek. Wszyscy uczniowie starają się poprawnie zapisać na kartce nazwę
wskazanego przez rówieśnika obrazka.
Pobierasz nasze pomoce? Będziemy
wdzięczni jeśli zostawisz
po sobie ślad na blogu! 😊
